ca6 literatuurverslag

Literatuur verslag

 

De titel: Het Dolhuis

De schrijver: Boudewijn Büch

Het jaar wanneer het boek is geschreven is dezelfde datum als wanneer het boek zijn eerste druk uitkwam. Dit was in het jaar 1987.

 

Ik had niet echt verwachtingen van het voordat ik het las. Ik had de achterkant van de tekst wel gelezen maar daar werd ik niet veel wijzer van. Het bracht me juist meer in de war. En daardoor keek ik er al naar uit hoe het boek me zou bevallen.

 Het boek gaat over een jongen die in zijn verleden in een gekkenhuis heeft gezeten omdat zijn ouders en rest van de familie dachten dat hij gek was. Het verhaal loopt in twee verhaallijnen. 1 dat hij een jaartje of 10 is en de ander van een oudere man. In de toekomst denkt hij terug aan de tijd en komt er zo achter dat hij vroeger eigenlijk helemaal niet gek bleek te zijn maar dat er een andere oorzaak was.

 De hoofdpersonen in dit boek zijn: : Winkler, zijn vader Sigismund en zijn moeder.  Het verhaal speelt zich natuurlijk in twee werelden af de jonge en oude winkler. ik vond het spannendste stuk, het stuk dat Winkler naar het gekkehuis moest. Want wat was nou eigenlijk de reden waarom hij naar het gekkenhuis zou moeten? Dat werd pas aan het einde van het verhaal verteld.

 Er waren ook stukjes die ik wat minder interessant vond zoals wanneer de oude Winkler wel eens op bezoek ging bij zijn ouders. Dat waren echt saaie momenten. Er werd weinig interessants verteld daar. Het is een literatuurboek en is een psychologisch roman. Het verhaal bestaat dus uit twee verhalen, dus qua oversprongen is het van jong naar oud.

Het verhaal speelt zich af in de jaren ’50. De gebeurtenissen die Winkler meemaaks spelen zich vooral af in de slaapzaal van Huize Kindervrede. Het gekkenhuis is staat in Brabant. Daarnaast spelen de bezoekjes van Winkler naar zijn vader aan de Zonnehoekbeek (Zuid-Holland) een grote rol. Het boek is verdeeld in twee delen. Het wordt vanuit een hij-perspectief verteld. Het verhaal is gebaseerd op de schrijver zijn eigen herrineringen en verleden.

 

 Boudewijn Büch heeft zelf ook in een gekkenhuis gezeten. Ik denk dat de schrijver niet echt een boodschap aan dit boek zou willen toevoegen. Gewoon om te laten lezen hou het daar nou was. ik verwachtte dat het een moeilijk boek zou zijn om te lezen maar het viel reuze mee. Ik ben er makkelijk en snel doorheen gelezen. Het boek in zijn totaliteit vond ik goed. Geen hele moeilijke woorden en alles sloot goed op elkaar aan.